|
|
 |
I bin dös Kasamandl und hoaß Lois.
I wissat allweil was nois.
Oba i sag nix her,
drum hab i a koa Gīscher. |
I bin a Kasamandl ganz kloa,
bin scho etla Mal obikugelt übas Roa. |
 |
 |
I binīs Kasamandl von da Kesselwand,
bei di Almleut, da bin i guat bekannt.
Hoia geh i in die Hüttn vo da Gnadnalm;
da tuats ma sakrisch gfalln.
Doscht hausn Jaga, lassn allweil was zruck:
an Kas, an Speck uns an Schnaps, an Schluck. |
Und i, die Sennerin, bin a glei mitganga,
ja, was soll ma denn da obn anfanga?
Wannīs anfangt zan Stürma und Schneibn,
dann kinna ma richtig neama bleibn. |
 |
 |
So, frei so weit seidīs mit ins gfoahrn,
Foahrgeld is koans eingsammelt woarn.
Wer a kloane Spendīgebn ins will;
mia haltnīs Körbei hi ganz still. |
Für an niadn Cent sagn ma herzlichen Dank,
juchui,
es is für insa Untertaurer Schui!! |
 |